Στο δρόμο να διώξουμε τον τρόμο

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.


15 χρονών

Ο μαθητής μας δολοφονήθηκε

Αυτοί που σκότωσαν το Νίκο Τεμπονέρα
τον Κουμή και την Κανελοπούλου το Μιχάλη Καλτέζα
Αυτοί που αποπειράθηκαν να σκοτώσουν τον Κουσουρή
κυβερνάνε χαμογελαστοί και μας νουθετούν για τη «δημοκρατία».

Αυτοί που εκτέλεσαν αγωνιστές της αντίστασης, το Μπελογιάννη, τον Λαμπράκη, τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου,
κατέχουν την εξουσία και μας μιλάνε για την «οδύνη» τους.

Αυτοί που σπέρνουν χημικά και σιδερογροθιές, δυνάμεις καταστολής και πληρωμένη δημοσιογραφία,
γκλομπς και δακρυγόνα απέναντι στους κλάδους, σωματεία, στους ανθρώπους που αγωνίζονται και διεκδικούν να πάρουν τη μοίρα στα δικά τους χέρια δακρυγόνα και ψευτιές απέναντι σε κάθε απεργιακό αγώνα για καλύτερη ζωή, για παιδεία, υγεία, ασφάλιση, κοινωνικά δικαιώματα για όλους μας μιλάνε για ηρεμία μέχρι να περάσει η κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν σ’ αυτό το απάνθρωπο, αδηφάγο και βάρβαρο σύστημα τους.
Αυτοί και οι κυβερνήσεις τους για να διαλύσουν κάθε έννοια κοινωνικού δικαιώματος, απαξιώνουν και χτυπάνε τις λαϊκές διεκδικήσεις και την ίδια στιγμή ενισχύουν το ρόλο των δυνάμεων καταστολής. Χρειάζονται και δημιουργούν δολοφόνους για να επιβάλουν την τάξη. Τη νέα τάξη, την τάξη της σιωπής, της συναίνεσης, της αποχής απ’ τους αγώνες, της εσωτερίκευσης του φόβου και της απελπισίας, της ατομικής λύσης και του αδύνατου ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας.

Το κράτος του εκσυγχρονισμού και της νέας τάξης πάει χέρι χέρι με το κράτος της καταστολής.
15 χρονών, μαθητής μας, νεκρός

15 χρονών, μαθητές μας, στην απόγνωση της «γνώσης» που μας σερβίρουν

25 χρονών, αδερφός μας, άνεργος

25 χρονών, φίλος μας, ωρομίσθιος

30 χρονών, ανασφάλιστη των 400 €

35 χρονών, συμβασιούχος

40 χρονών, πληγωμένος άνεργος

45 χρονών, νεκρός εργάτης στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος
50 χρονών, απολυμένοι εργάτες
60 χρονών, χωρίς σύνταξη
70 χρονών, χωρίς υγεία.

ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ.

Μας στερούν κάθε δικαίωμα μας.

Μας πλασάρουν ιδεώδη και πλαστικές τηλεοράσεις.

Μας παραπληροφορούν για να μην ενωθούμε.

ΠΟΤΕ ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ; ΠΟΙΟΙ ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ;

Η ανάγκη για ένα λαϊκό ξεσηκωμό που θα ενώσει τον κόσμο της εργασίας της παιδείας της υγείας είναι πιο μεγάλη από ποτέ.

ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Είναι η κυβέρνηση που αποθέωσε και νομιμοποίησε πολιτικά την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τους πραίτορες του Πολύδωρα, τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, το όργιο καταστολής στις φοιτητικές κινητοποιήσεις της τελευταίας διετίας, τις προτροπές του ίδιου του Υπουργού Δημόσιας Τάξης για τη χρήση όπλων, από μεριάς αστυνομικών, καθώς και τα άπειρα περιστατικά «τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων» που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο αθώων μεταναστών. Είναι αποτέλεσμα, ευρύτερα, των πολιτικών επιτήρησης των κινημάτων, των καμερών, του ευρωπαϊκού φακελώματος και της συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας των κυρίαρχων. Η δήθεν παραίτηση - παρωδία των υπεύθυνων υπουργών δεν αναιρεί σε καμιά περίπτωση τις πολύ σοβαρές πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης. Η πολιτική που προωθεί τις δυνάμεις της αγοράς, την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και την υποταγή των εργαζομένων στις απαιτήσεις της κερδοφορίας του κεφαλαίου, δε μπορεί παρά να καταφεύγει και να θεοποιεί την κρατική βία ως αναγκαίο στήριγμα των αντι-κοινωνικών της επιλογών.

Η κρατική βία, ως συστατικό στοιχείο και προϋπόθεση για την άσκηση κρατικής πολιτικής, αλλά και ως μέσο πειθάρχησης του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των κινημάτων της νεολαίας, αποτέλεσε σαφή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και του μπλοκ εξουσίας συνολικά . Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ωμής δολοφονίας. Αυτοί καλλιέργησαν το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η κτηνωδία των αστυνομικών οργάνων. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, ο υπεύθυνος υπουργός, προκαλώντας τη δημοκρατική συνείδηση όλου του ελληνικού λαού, μιλάει για το «σημαντικό έργο» της αστυνομίας και του υπουργείου Εσωτερικών που δεν αναιρείται από το συγκεκριμένο περιστατικό.

Το κίνημά μας πρέπει να πάει πέρα από την οργή. Είναι ώρα για αποφασιστικούς νικηφόρους αγώνες ανατροπής.

Συναδέλφισσες, -οι, η δολοφονία του 15χρονου μαθητή μας δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να σιωπήσει.

- Καλούμε τη ΔΟΕ να κηρύξει 48ωρη απεργία την Δευτέρα και την Τρίτη 8 και 9 Δεκέμβρη.

- Καλούμε τη ΔΟΕ να προχωρήσει στη δημιουργία κέντρου πληροφόρησης και εξορμήσεων των εκπαιδευτικών προς το λαό της Αθήνας, στα Προπύλαια, από τη Δευτέρα 8/12.

- Καλούμε τους Συλλόγους να προχωρήσουν σε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις για άμεση ενημέρωση και κινητοποίηση των εκπαιδευτικών και σε συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις.

Η προσπάθεια κωλυσιεργίας των αποφάσεων στο Δ.Σ. της ΔΟΕ φανερώνει ότι το επίσημο ΠΑΣΟΚ προσβλέποντας στην επόμενη κυβερνητική θητεία δε θέλει την ανάπτυξη κινήματος και την εκδήλωση μαζικών αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής, αντιδραστικής πολιτικής.

- Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς σε μαζική συμμετοχή σε όλα τα συλλαλητήρια:

Δευτέρα 8/12 στις 6:00 το απόγευμα, στα Προπύλαια.

Τρίτη 9/12, στα Προπύλαια στις 12:30 μ.μ.

Τετάρτη 10/12, στις 11:00 το πρωί, στο Μουσείο.

Υ.Γ. Ο Αλέξανδρος, ο 15χρονος μαθητής, είχε στην τσέπη του ένα μικρό δωράκι για κάποια Νίκη που γιόρταζε. Το τρύπησε η σφαίρα του κράτους της καταστολής. Αυτή τη ΝΙΚΗ θα τη βρούμε εμείς. Θα νικήσουμε το κράτος των δολοφόνων. Θα νικήσουμε αυτούς που τσαλαπατάνε τις ζωές μας.