ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο υποστήριξε ότι το σχέδιο στήριξης των τραπεζών «ωφελεί όλους τους πολίτες»,ότι οι «μεταρρυθμίσεις» που «αναβαθμίζουν το επενδυτικό περιβάλλον δυναμώνουν την παραγωγική βάση και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας»,υποστήριξε ακόμα στην ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής» και του ΟΣΕ, ενώ χαρακτήρισε «εξέλιξη στρατηγικής σημασίας» την παραχώρηση του εμπορευματικού σταθμού του ΟΛΠ στην κινεζική εταιρεία «Cosco» και αξίωσε συσπείρωση γύρω από το κυβερνητικό σχέδιο, «σύμπραξη όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων». Τέλος είπε ότι «η Ελλάδα αποδεικνύει στην πράξη ότι παρέχει σημαντικές ευκαιρίες επενδυτικών πρωτοβουλιών σε Έλληνες και ξένους».

Την ίδια στιγμή ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι «παρά τις πιο εξασθενισμένες οικονομικές συνθήκες, πρέπει να συνεχιστεί η δημοσιονομική εξυγίανση». Προτείνει, μάλιστα, περικοπές δαπανών και χαρακτηρίζει «ευπρόσδεκτα» τα φορολογικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ το προηγούμενο καλοκαίρι, θεωρεί ότι πρέπει να συνεχιστούν οι ανατροπές στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, κάτι φυσικά που θα το βρούμε μπροστά μας, ανεξαρτήτως κυβερνητικού σχήματος και για τα Συστήματα Υγείας και Δημόσιας Διοίκησης, θεωρεί «ότι πρέπει να γίνουν πιο αποτελεσματικά», να υπάρξουν, δηλαδή, γενικευμένες περικοπές δαπανών, αλλά και αυξήσεις εσόδων - μέσω της επιβάρυνσης των εργαζομένων - ώστε να απελευθερωθούν κεφάλαια για τις επιχειρήσεις, τα οποία σήμερα κατευθύνονται στην Υγεία και τη Δημόσια Διοίκηση.

Το γεγονός ότι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας πνέει τα λοίσθια είναι έξω από τους προβληματισμούς των συντακτών της έκθεσης, για τις εργασιακές σχέσεις, επαναφέρει το θέμα «περιορισμού των δυσκαμψιών στην αγορά εργασίας»…

Την ίδια ώρα η Κομισιόν προτείνει: Πρώτον, «μέτρα μισθολογικής συγκράτησης» και «γενική επέκταση της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και ειδικά της μερικής απασχόλησης». Με άλλα λόγια, πάγωμα και μείωση μισθών, γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, δηλαδή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «ελεύθερες» απολύσεις κ.ο.κ. Δεύτερον, απελευθέρωση των αγορών και, τρίτον, μείωση των διοικητικών δαπανών των επιχειρήσεων...Με άλλα λόγια, συνέχιση της λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος που μεταξύ των άλλων προκάλεσε την κρίση. Δεν έχουμε να περιμένουμε σαν εργαζόμενοι κανένα έλεος από τη μεριά τους.

Ταυτόχρονα καλλιεργείται συστηματικά μια παραλυτική προεκλογική αναμονή από τα ΜΜΕ και τις βασικές πολιτικές δυνάμεις και τείνει να παγιώσει μια άσχημη κατάσταση μέσα στην πλειοψηφία των εργαζομένων, να σφραγίσει με πρόσθετες δυσκολίες τις μελλοντικές τους αντιστάσεις και διεκδικήσεις.

Ελπιδοφόρα μηνύματα ευτυχώς ήρθαν από την πρακτική, τη λογική και τους αγώνες στην υγεία- κυρίως στα νοσοκομεία της Αθήνας- που παραμερίζοντας τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, με ενωτικό ταξικό τρόπο πρόβαλαν τα προωθημένα αιτήματα τους, επέβαλαν κάποιες πρώτες νίκες, έδειξαν τους όρους ανατροπής των σχεδίων τους. Το επείγον αίτημα της εποχής μας είναι οι ανεξάρτητοι ταξικοί εργατικοί αγώνες που θα οργανώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και θα διεκδικούν και το μερικό και το συνολικό και το μέλλον τους δηλαδή για να κερδίζουν σίγουρα στο σήμερα.