ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Τι διακυβεύεται αυτή την περίοδο για τους εκπαιδευτικούς;

1. Μισθοί: εκτός από την καθήλωση των μισθών για το 2009, έχουμε τις εξαγγελίες νέου μισθολογίου. Αυτές άλλοτε αναφέρονται στους νεοπροσλαμβανόμενους και άλλοτε σε όλους. Πάντα όμως συνδέονται με την περικοπή επιδομάτων και τις προσπάθειες μείωσης των κρατικών ελλειμμάτων.

2. Συντάξεις: Όσοι συνάδελφοι έχουν συνταξιοδοτηθεί τους τελευταίους 18 μήνες είτε δεν παίρνουν καθόλου σύνταξη είτε παίρνουν τη μισή αφού δεν τους καταβάλλονται οι επικουρικές. Κοντά σ’ αυτά η κρατική ευθύνη για την καταβολή των συντάξεων αυτών περιορίζεται, με την μετατροπή της ασφάλισης μας από κοινωνική σε επαγγελματική. Για να επανέλθει ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης μας η κυβέρνηση θα ζητήσει να μας πληρώνει μικρότερες συντάξεις (αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης).

3. Εφάπαξ: 15 χιλιάδες πρόσφατα συνταξιοδοτημένοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν πάρει το εφάπαξ. Το υπεύθυνο ταμείο(ΤΠΔΥ) έδωσε τα λεφτά στα δομημένα ομόλογα του δημοσίου, και τα στέρησε από τους ασφαλισμένους. Η αρμόδια υπουργός με άνετο στυλ έχει διαβεβαιώσει καμιά δεκαριά φορές ότι θα το φροντίσει η κυβέρνηση. Λίγες δεκάδες δικαιούχων πρόλαβαν ήδη να αποδημήσουν στον άλλο κόσμο.

4. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη: Γιατροί και φαρμακοποιοί ζητάνε τα λεφτά που τους χρωστάει το δημόσιο. Κατά καιρούς ζητάνε λεφτά αντί για το καφέ βιβλιάριο μας. Όλοι περιμένουν τη στιγμή που θα πάψουν οριστικά να χρησιμοποιούν το βιβλιάριο αυτό.

5. Χρηματοδότηση σχολείων: 22.000 δημόσιοι υπάλληλοι αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν το 2009. Στη θέση τους θα προσληφθούν 12.000. Όχι μόνο δεν αναμένεται να δημιουργηθούν νέα τμήματα ένταξης ή να επαναλειτουργήσουν οι τάξεις υποδοχής, αλλά και τα ήδη υπάρχοντα κινδυνεύουν.

6. Εργασιακές σχέσεις: Τα πιο πιεστικά από τα κενά που θα προκαλέσει η παραπάνω πολιτική αναμένεται να συμπληρωθούν με ωρομίσθιους.

5 σκέψεις για την περίοδο

1. Μόνιμες και όχι έκτακτες είναι οι αλλαγές που γίνονται ή ετοιμάζονται αυτή την περίοδο. Ακόμα και η φετινή καθήλωση των μισθών θα μας ακολουθεί σε όλο τον εργασιακό μας βίο, αλλά και στη σύνταξη. Έκτακτη είναι η εισφορά που επιβλήθηκε στους υψηλόσμισθους και το βοήθημα για τους (πολύ) χαμηλόμισθους.

2. Μόνο η σκληρότητα των πολιτικών αυτών είναι καινούργια. Το κοινωνικό τους στίγμα μας είναι ίδιο εδώ και δεκαετίες. Μέσω των έμμεσων φόρων και των χαμηλών μισθών πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Επιχειρηματίες και τραπεζίτες θησαυρίζουν είτε μέσα από τη μείωση των φορολογικών τους συντελεστών είτε μέσα από την καθιερωμένη φοροδιαφυγή είτε μέσα από την προκλητική κερδοφορία τους. Με τον τρόπο αυτό λέει ο (προηγούμενος και τωρινός) πρωθυπουργός πείθουμε τους επενδυτές να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Προκόψαμε.

3. Το σφίξιμο στο ζωνάρι των εργαζόμενων δεν είναι απάντηση στην περίφημη οικονομική κρίση. Αυτοί που δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την κρίση που δημιουργούσε η πολιτική τους, συνεχίζουν αμετανόητα την εφαρμογή της, χωρίς να μπορούν να πουν πότε και πως θα βγούμε από τα δύσκολα. Για το μόνο που είναι σίγουροι είναι για το ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από τις αποφάσεις τους.

4. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ριζική αλλαγή πολιτικής. Θέλουμε μια πολιτική που δεν θα αντιμετωπίζει εχθρικά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Θέλουμε μια πολιτική που δεν θα σκύβει τη μέση στους πάγιους εκβιασμούς των πλουσίων. «Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;» θα αναρωτηθούν πολλοί. «Αν είναι αναγκαίο είναι και δυνατόν», λέμε εμείς. Οι κοινωνικές εκρήξεις που ζήσαμε, αλλά κι αυτές που έρχονται, δείχνουν ότι αναγκαιότητα υπάρχει. Το θέμα είναι τι στίγμα δίνουμε στις εκρήξεις αυτές.

5. Αυτό σημαίνει ότι δεν φτάνει μόνο μια αλλαγή κυβέρνησης. Άλλωστε η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ζήτησε πραγματική αύξηση μισθών. Χρειάζεται αλλαγή των ιδεών που κυριαρχούν. Οι εργαζόμενοι μπορούμε να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση αυτή. Με το ξαναζωντάνεμα και τη μαζικοποίηση της συλλο-γικής δράσης στη συνέλευση, στην απεργία, στη διαδήλωση, στην καθημερινότητα του σχολείου.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

αγωνιζόμαστε - διεκδικούμε:

Απαιτούμε :

ü Το Κράτος να διασφαλίσει τα αποθεματικά του Ταμείου Πρόνοιας Δημόσιων Υπαλλήλων και να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια στον ΟΠΑΔ. Άμεση καταβολή της σύνταξης και του Εφάπαξ. Ούτε ένα € στις Τράπεζες και το Κεφάλαιο. Αυξήσεις ΤΩΡΑ σε ΜΙΣΘΟΥΣ και Συντάξεις.

ü Να δοθούν πίσω όλα τα κλεμμένα. Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά ΟΛΩΝ των ταμείων.

ü Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά. Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας.

ü Ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο. Απαιτούμε τώρα την απαγόρευση της χρήσης των αποθεματικών των ταμείων για παιχνίδια στο χρηματιστήριο.

2 Απρίλη 2009

απεργούμε

διαδηλώνουμε