ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΜΑΣ

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

Η κυβέρνηση από την μια μοιράζει το αμύθητο ποσό των 28 δις ευρώ για να στηρίξει τις τράπεζες, προκαλώντας τα αισθήματα χιλιάδων ανέργων, μισθωτών, ανασφάλιστων εργαζομένων, αγροτών, νεολαίων και συνταξιούχων, που βλέπουν τη ζωή τους να χειροτερεύει και από την άλλη αρνείται να βάλει χρήματα και να καλύψει τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, που με την πολιτική των Κυβερνήσεων δημιουργήθηκαν.

Τι συμβαίνει με τα Ταμεία μας;

1. Ο ΟΠΑΔ καταρρέει: Εδώ και μήνες χιλιάδες άνθρωποι -εργαζόμενοι και συνταξιούχοι - που έχουν ανάγκη φάρμακα, γιατρούς και εξετάσεις ταλαιπωρούνται. Οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί και τα διαγνωστικά κέντρα καταγγέλουν τις συμβάσεις που έχουν με το Δημόσιο. Οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου πρέπει να πληρώνουν όλο το ποσό και στη συνέχεια να απευθύνονται στα Ταμεία με τις αποδείξεις για να πάρουν πίσω μέρος των χρημάτων τους ύστερα από πολλούς μήνες.…..

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως ο ΟΠΑΔ καταρρέει:

· Ασφαλισμένοι 2003-2008: 1.100.000 – 1.440.000 Αύξηση 29%).

· Ο ΟΠΑΔ δεν εισπράττει τις εισφορές του Κράτους και των Ασφαλισμένων άμεσα. Επιχορηγείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

· Η επιχορήγηση παρόλο που αυξήθηκαν οι ασφαλισμένοι είναι από το 2003 σταθερή περίπου στα 925.000.000 €/ ανά έτος.

· Οι ετήσιες υποχρεώσεις του ΟΠΑΔ (μισθοδοσία, φάρμακα, γιατροί κλπ) είναι περίπου 1.500.000.000 € / ανά έτος.

ΑΡΑ: υπάρχει ένα έλλειμμα περίπου 500 εκ. €/ ανά έτος.

Υποχρεώσεις προς φαρμακοποιούς:

Είχαν πληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2008. Μετά τις τελευταίες κινητοποιήσεις πήραν άλλα 50 εκ. € . τους οφείλονται οι μήνες από τον Αύγουστο του 2008.

Υποχρεώσεις προς γιατρούς-διαγνωστικά κέντρα:

Οφείλονται πληρωμές περίπου 7 μηνών.

Οφειλές προς Κρατικά νοσοκομεία:

Οφειλές 3 ετών 400 εκ. €.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Οι οφειλές του ΟΠΑΔ είναι περίπου 1,5 δις €!!!

2. Το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) αδυνατεί να δώσει το εφάπαξ στους δικαιούχους: Σήμερα υπάρχουν περίπου 17.000 συνταξιούχοι, συνάδελφοι που δεν μπορούν να πάρουν το εφάπαξ που δικαιούνται. Η οικονομική κατάσταση του ΤΠΔΥ είναι τραγική καθώς παρουσιάζει ένα έλλειμμα περίπου 600 εκ. €.

3. Το ΤΕΑΔΥ βρίσκεται κι αυτό στην ίδια κατάσταση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΤΕΑΔΥ, η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών στις 31/12/2007 ήταν 320.533.059 ευρώ, ενώ στις 30/9/2008 η αξία των μετοχών είχε κατρακυλήσει στα 176.933.616 ευρώ σημειώνοντας πτώση κατά 44,8%!

Ποιος φταίει όμως για όλα αυτά;

Η κατάρρευση των ταμείων είναι το αποτέλεσμα ενός αντεργατικού μακρόχρονου σχεδίου που είχε και έχει στόχο την καταλήστευση των χρημάτων των εργαζομένων από τα ταμεία και το χάρισμα τους στους βιομηχάνους και τους επιχειρηματίες.

Αυτή η κλοπή ξεκινάει από τις δεκαετίες του ΄50 και του ‘60 με την άτοκη δέσμευση των αποθεματικών των ταμείων από την Τράπεζα Ελλάδος για να τα χορηγήσει άτοκα στις επιχειρήσεις και στο κεφάλαιο στο όνομα τις εθνικής ανάπτυξης. Συνεχίστηκε με τα δάνεια προς το κεφαλαίο με επιτόκιο 4%, όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με 25% τη δεκαετία του 70 και του 80 και συνεχίστηκε με το τζόγο του χρηματιστηρίου και τα δομημένα ομόλογα όπου χάθηκαν δισεκατομμύρια από τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι γνωστό ότι μόνο κατά την περίοδο της κρίσης του χρηματιστηρίου το ΄99 χάθηκαν το 25% των χρημάτων που «τζογάρησαν» τα ταμεία από τα αποθεματικά τους στο χρηματιστήριο.

Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ έχει μεγάλες ευθύνες γιατί συναίνεσε και αποδέχθηκε τις πολιτικές αυτές. Συμφώνησε στο τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων. Δεν οργάνωσε αποφασιστικά την πάλη των εργαζομένων για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Συγκαλύπτει με την σιωπή της την κλοπή του ιδρώτα των εργαζόμενων. Κινείται ακόμα και σήμερα στη λογική της αποδοχής της αστικής πολιτικής, δεν αμφισβητεί την ουσία των πολιτικών που προωθούν οι κυβερνήσεις, το κεφαλαίο, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Να μην επιτρέψουμε το κεφάλαιο και η κυβέρνηση να αξιοποιήσουν την οικονομική κρίση για να φορτώσουν ακόμη περισσότερα βάρη στους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε τίποτα αντίθετα διεκδικούμε όλα όσα μας ανήκουν. Με τους αγώνες μας να μπούμε εμπόδιο στα σχέδια τους και να απαιτήσουμε πολιτικές που να βελτιώνουν τη ζωή μας.

Να συγκρουστούμε με την πολιτική της συναίνεσης και του συμβιβασμού στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με την λογική του κυβερνητικού, εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού. Να συμβάλουμε να αναπτυχθεί μια νέα ανεξάρτητη ταξική ενότητα των εργαζομένων.

Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή βρίσκεται στη αναγέννηση και ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην ανάπτυξη εργατικών ταξικών αγώνων και όχι στην αδράνεια, την αδιαφορία, το συμβιβασμό.

Απαιτούμε :

üΤο κράτος να διασφαλίσει τα αποθεματικά του Ταμείου Πρόνοιας Δημόσιων Υπαλλήλων και να στηρίξει τον ΟΠΑΔ. Άμεση καταβολή της σύνταξης και του Εφάπαξ. Πλήρη, δωρεάν, ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Να μην πληρώνουμε από την τσέπη μας γιατρούς και φάρμακα.

üΝα δοθούν πίσω όλα τα κλεμμένα. Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά ΟΛΩΝ των ταμείων. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς για την ασφάλιση και την περίθαλψη.

üΚατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας ίση με το σύνολο του τελευταίου μισθού.

üΟύτε ένα € στις Τράπεζες και το Κεφάλαιο. Αυξήσεις ΤΩΡΑ σε ΜΙΣΘΟΥΣ και Συντάξεις.

ü Τα ταμεία στα χέρια των εργαζομένων με βέτο σε κάθε επιχειρηματική και αγοραία λογική διαχείρισης. Ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο. Απαιτούμε τώρα την απαγόρευση της χρήσης των αποθεματικών των ταμείων για παιχνίδια στο χρηματιστήριο.

πηγή: «διατάραξη κοινής ησυχίας»,

τεύχος 24, της Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Κίνησης –Παρέμβασης ΠΕ Αιγάλεω