• • Με αυτά τα δύο χειρόγραφα μηνύματά της, που δημοσίευσαν στις 21/2/ 09 «ΤΑ ΝΕΑ», η κ. Κούνεβα αποδεικνύει ότι γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει έξω από τη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του «Ευαγγελισμού» όπου και νοσηλεύεται, αλλά και ότι δεν πρόκειται να ενδώσει στο πολιτικό φλερτ συγκεκριμένων παρατάξεων.
  • Από τότε, το παράπονο της Κωνσταντίνας ήταν ότι καμία από τις κυρίαρχες παρατάξεις δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά για τα προβλήματα του κλάδου της: από τη μια έπρεπε να αντιμετωπίσει τα εμπόδια των εργοδοτών κατά τους ελέγχους που πραγματοποιούσαν με την Επιθεώρηση Εργασίας και από την άλλη εισέπραττε παγερή αδιαφορία από πολιτικά ενεργούς συνδικαλιστές. Γι΄ αυτόν τον λόγο, ποτέ δεν εντάχθηκε σε κάποιο κόμμα.
    
  • Ήταν και είναι αυτό που λέμε αυτόνομη συνδικαλίστρια», λέει ο κ. Παναγιώτης Μπρόφας από την Πανελλήνια Ένωση Τεχνικών του ΟΤΕ, που ανήκει στον κλειστό κύκλο των συναγωνιστών της κ. Κούνεβα τα τελευταία τρία χρόνια. «Μετά τη δολοφονική επίθεση, συνδικαλιστές από διάφορα κόμματα προχώρησαν σε μεθοδεύσεις για την καλύτερη προσέγγισή της και διαγκωνίζονται πάνω από το κρεβάτι του πόνου της. Όμως η Κωνσταντίνα μένει σταθερή στις αξίες της», συμπληρώνει ο κ. Μπρόφας.
  • Εντύπωση στα μέλη της διοίκησης της ΠΕΚΟΠ είχε προκαλέσει από τότε το γεγονός ότι η κ. Κούνεβα ήταν πολύ συνεπής στις υποχρεώσεις της, ζητούσε να ενημερώνεται άμεσα για όποιες αλλαγές σε εργασιακά ζητήματα, ενώ όταν της προέκυπτε κάποιο πρόβλημα, άμεσα προσέτρεχε στο σωματείο για συμβουλές. «Το 2004 τής προτείναμε αν θέλει να μπει στη διοίκηση. Είχαμε εντυπωσιαστεί από το ότι ήταν πολύ δραστήρια και κοινωνική, καθώς και πάρα πολύ μορφωμένη», λέει η σημερινή πρόεδρος της ΠΕΚΟΠ κ. Βλασία Παπαθανάση.
  • «Εντάξει, μπορεί να μην ξέρω να μιλάω καλά και να γράφω, αλλά θα είμαι στη διάθεση του σωματείου», είχε πει δεχόμενη την πρόταση για υποψηφιότητα. Ωστόσο, από το 2004 που εκλέχθηκε έως το 2006 η ιδιότητά της ως συνδικαλίστρια παρέμεινε μυστική: αν και από αυτό το σημείο και έπειτα ο εργοδότης της δεν μπορούσε να την απολύσει, οι συνάδελφοί της κρατούσαν κρυφή την εκλογή της στη διοίκηση του σωματείου, «επειδή γνωρίζουμε εκ των έσω τον πόλεμο των εργοδοτών κατά των συνδικαλιστών». Έπρεπε το 2006 να απειλήσει την κ. Κούνεβα επόπτης, που την τράβηξε από τα μαλλιά και τα αυτιά, για να αποκαλυφθεί ότι ήταν μέλος της διοίκησης της ΠΕΚΟΠ και ότι δεν μπορούσαν να την απολύσουν. Έκτοτε πρωταγωνιστούσε στις μάχες του σωματείου για τα εργασιακά δικαιώματα των καθαριστριών. «Πολεμούσε για το μισάωρο διάλειμμα που είχαν επιβάλει οι εργολάβοι στους εργαζομένους, για τα βαρέα και ανθυγιεινά, για τα λευκά χαρτιά που έβαζαν τις καθαρίστριες να υπογράφουν. Δεχόταν εξώδικα για τη δράση της, τόσα πολλά που το παιδί της όταν χτυπούσε η πόρτα νόμιζε ότι πάλι κάποιος έφερε εξώδικο», λένε συνάδελφοί της.
  • Τέσσερις ημέρες μετά την επίθεση με το βιτριόλι οι κοντινοί της άνθρωποι αντιμετώπισαν το παράλογο. «Προσπαθούσαμε να βρούμε φύλαξη για το δωμάτιο όπου την είχαν στον Ευαγγελισμό, γιατί φοβόμασταν μήπως έρθει κάποιος την νύχτα και την αποτελειώσει. Δεν είχαν κάνει αναλύσεις στα ρούχα της, δεν είχαν πάρει δείγματα από το οξύ, τα προλάβαμε λίγο πριν τα πετάξουν. Κανένας από τους αρμόδιους για την εξιχνίαση αυτού του εγκλήματος είχε ευαισθητοποιηθεί», λέει ο κ. Μπρόφας
  • «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε άλλη μία φορά όλο το κίνημα συμπαράστασης προς την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η γραμματέας του σωματείου μας όμως, δεν προσφέρεται ούτε για δακρύβρεχτα ρομάντζα ούτε για πολιτική εκμετάλλευση από καμία πλευρά. Δεν ήταν ούτε τώρα ούτε πριν μέλος κανενός πολιτικού κόμματος. Αγωνιζόταν για τα δικαιώματα όλων των καθαριστριών. Μετά τη βάρβαρη επίθεση δίνει την πιο μεγάλη της μάχη. Πάλι με το ίδιο πείσμα, την ίδια υπερηφάνεια και κυρίως με αξιοπρέπεια. Παλεύει για την υγεία της, για να ξανασταθεί όρθια, για να ξαναδεί το παιδί της, για να συνεχίσει να αγωνίζεται γι΄ αυτά που πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει. Ενημερώνεται και τα ξέρει όλα. Δεν θέλει και δεν προτίθεται να πολιτευτεί», γράφει η πρόσφατη ανακοίνωση της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) και καταλήγει: «Παρακαλείσθε μερικοί, μην πυροβολείτε την Κωνσταντίνα... έστω και με προτάσεις».