25 Μαΐου 2008

Κύμα φυγής από το ολοήμερο σχολείο




Απογοητευμένοι γονείς και δάσκαλοι από το εκπαιδευτικό έργο του θεσμού, που εντός διετίας έχασε το 25% των μαθητών του

Του Αποστολου Λακασα

Το ολοήμερο σχολείο βρήκε φανατικούς υποστηρικτές ανάμεσα στους σύγχρονους εργαζόμενους Ελληνες γονείς που... τρέχουν να τα προλάβουν όλα, την ίδια στιγμή που οι παππούδες και οι γιαγιάδες είτε εξακολουθούν να εργάζονται είτε επιλέγουν να περάσουν τη ζωή μετά τη σύνταξη αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο στον εαυτό τους, είτε για λόγους υγείας αδυνατούν να βοηθήσουν.

Πάνω από εννέα στους δέκα γονιούς (93,40%) δηλώνουν ότι το ολοήμερο σχολείο –το πρόγραμμα του οποίου αρχίζει μετά τη λήξη του βασικού ωραρίου και διαρκεί έως τις 4 μ.μ.– επιτελεί κοινωνική αποστολή καθώς ουσιαστικά τους αποδεσμεύει από την επίβλεψη των παιδιών τους. Γι’ αυτό άλλωστε όλοι οι γονείς (99,3%) ζητούν να συνεχιστεί η λειτουργία των ολοήμερων. Μήπως όμως το σχολείο αυτό έχει καταλήξει ένα «πάρκινγκ» μαθητών; Οι απαντήσεις γονιών και εκπαιδευτικών που συμμετείχαν σε πανελλαδική έρευνα των Ινστιτούτων Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) δείχνουν ότι το ολοήμερο σχολείο αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα ως προς το εκπαιδευτικό σκέλος.

500.000 μαθητές


«Ο θεσμός είναι καταξιωμένος στη συνείδηση των γονιών και των εκπαιδευτικών. Ομως, δυστυχώς, παρά το δυναμικό του ξεκίνημα στις αρχές της δεκαετίας, το ολοήμερο εγκαταλείφθηκε στην τύχη του από την Πολιτεία. Αυτό άλλωστε το παρατηρούμε και σε άλλους τομείς, και ιδίως στην εκπαίδευση, που τα πράγματα αφήνονται στην τύχη τους», ανέφερε στην «Κ» ο καθηγητής Σχολικής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και υπεύθυνος της έρευνας κ. Χαράλαμπος Κωνσταντίνου. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε μείωση του ενδιαφέροντος. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του προέδρου της ΔΟΕ κ. Δημήτρη Μπράτη που θα παρουσιάσει την έρευνα αύριο σε ημερίδα στα Ιωάννινα, ενώ τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων, το σχολικό έτος 2003-2004, ο αριθμός των μαθητών διπλασιάστηκε σε σχέση με τον πρώτο χρόνο, τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση του μαθητικού δυναμικού της τάξης του 20-25%. Ειδικότερα, σήμερα λειτουργούν 6.636 ολοήμερα σχολεία. Εξ αυτών τα 2.365 είναι νηπιαγωγεία (από συνολικά 5.731) και 4.271 δημοτικά από συνολικά 5.532 δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα. Δηλαδή, το 41% των νηπιαγωγείων και το 77% των δημοτικών σχολείων λειτουργούν ως ολοήμερα. Σε αυτά φοιτούν περί τους 516.000 μαθητές έως 12 ετών.

Ελλείψεις προσωπικού


Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ολοήμερων σχολείων είναι η μη έγκαιρη πρόσληψη εκπαιδευτικών. Αυτό υποστηρίζει το 60% των εκπαιδευτικών και το 55% των γονέων. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί γονείς να μην στέλνουν τα παιδιά τους σε ολοήμερο, αφού δεν μπορούν να κάνουν προγραμματισμό του ωραρίου τους. Από την άλλη, η έλλειψη εκπαιδευτικών ενισχύει το χαρακτήρα του «πάρκινγκ», αφού τα παιδιά απλώς φυλάσσονται τις επιπλέον ώρες μετά τη λήξη του κανονικού προγράμματος στο σχολείο. Η ελλιπής οργάνωση του προγράμματος σπουδών είναι το δεύτερο σοβαρότερο πρόβλημα των ολοήμερων σχολείων, με βάση τις απαντήσεις των γονιών (το 20% υποστήριξε κάτι τέτοιο). Οι γονείς μάλιστα θεωρούν ότι εκτός από την προετοιμασία των μαθημάτων της επόμενης ημέρας (66%), η εκμάθηση χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή (17%) και η διδασκαλία αγγλικών (9%) είναι οι βασικότερες δραστηριότητες του προγράμματος του ολοήμερου.

Ως προς τα προβλήματα των υποδομών, γονείς και εκπαιδευτικοί δίνουν βάρος στην απουσία κατάλληλων, ειδικών χώρων εστίασης των μικρών μαθητών. Μάλιστα, ενώ το 48% των γονιών χαρακτηρίζει τον τρόπο σίτισης των παιδιών του καλό ή πολύ καλό, αυτοί που γνωρίζουν την κατάσταση –οι εκπαιδευτικοί– έχουν άλλη άποψη. Το 38% των εκπαιδευτικών κρίνει τον τρόπο σίτισης κακή ή πολύ κακή. Απαντήσεις που δείχνουν ότι απαιτούνται νέα βήματα ώστε το ολοήμερο σχολείο να αποβάλει τη «ρετσινιά» του... πάρκινγκ παιδιών!

Η ταυτότητα της έρευνας

Στην έρευνα συμμετείχαν 2.044 γονείς και 198 εκπαιδευτικοί των ολοήμερων δημοτικών σχολείων από 202 σχολεία σε όλη τη χώρα. Στην ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Σχολικής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Χαράλαμπο Κωνσταντίνου, συμμετείχαν οι Καίτη Μιχαλοπούλου, Κώστας Δημουλάς, Κώστας Μπουκουβάλας, Ευστράτιος Χατζηδημητρίου και Σωτήρης Γεωργόπουλος. Η έρευνα διεξήχθη με την πρωτοβουλία και τη συνεργασία των Ινστιτούτων Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΙΝΕ) και της ΔΟΕ (ΙΠΕΜ).



εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

25/05/2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: