Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ κ. ΓΙΟΥΤΛΑΚΗ
Στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών από το σχολικό έτος 2002-03 μέχρι και τις 28-11-2007, ημέρα τοποθέτησης νέων διευθυντών, πραγματοποιούνταν αυθαίρετα και χωρίς έγκριση από τις Προϊστάμενες Αρχές και το Υπουργείο Παιδείας διδασκαλία της Αλβανικής γλώσσας και στοιχεία του πολιτισμού της Αλβανίας στα παιδιά που οι γονείς τους είχαν αλβανική καταγωγή. Μαθητές μπορούσαν να είναι όχι μόνο μαθητές του σχολείου μας αλλά και μεγαλύτερα παιδιά που το επιθυμούσαν.
Για το σκοπό αυτό η πρώην διευθύντρια του σχολείου , με την συγκατάθεση του Συλλόγου Διδασκόντων, είχε αναθέσει τη διδασκαλία των εν λόγω μαθημάτων σε Αλβανίδα δασκάλα με πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Ελβασάνης της Αλβανίας χωρίς το πτυχίο αυτό να μπορεί να αναγνωριστεί από το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας.
Για τις ανάγκες των μαθημάτων α) της γλώσσας βρέθηκαν στο σχολείο μεγάλος όγκος αλβανικών βιβλίων LEXIM 1,2,3,4, ενώ β) για τις ανάγκες της διδασκαλίας του πολιτισμού τους βρέθηκε το βιβλίο V. KYRI, R.XHINI,A.BISHQEMI, A.PAPAJANI. «Να γνωρίσουμε την ιστορία του λαού μας» σε 30 αντίτυπα σε βιβλιοθήκη του σχολείου προσβάσιμο σε μαθητές και δασκάλους.
Σχετικά με το βιβλίο αυτό υπάρχει διάβημα του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας προς το αντίστοιχο της Αλβανίας για απόσυρσή του από τα σχολεία της Βορείου Ηπείρου. Αντί όμως για απόσυρση του βιβλίου αυτό έφτασε σε Ελληνικό σχολείο της Αθήνας. Για ενημέρωση σας επισυνάπτω μεταφρασμένες από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών καθώς και πρωτότυπες σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου που αναφέρονται στην περίοδο 1940-44 Τα κείμενα αυτά είναι ανθελληνικά και δρουν προπαγανδιστικά για τη δημιουργία προβλημάτων στις σχέσεις μεταξύ των κρατών.
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς χορηγούσε δίπλωμα φοίτησης που το υπέγραφαν η διευθύντρια του σχολείου και η παράνομη διορισμένη Αλβανίδα δασκάλα από τη διευθύντρια και το Σύλλογο Διδασκόντων, καθώς και αντίστοιχη σχολική γιορτή Επίσης υπήρχε ενημέρωση της πορείας φοίτησης των μαθητών στην αλβανική γλώσσα ακριβώς αντίστοιχη με την ενημέρωση των άλλων μαθημάτων του σχολείου.
Αλίμονο αν κάθε σχολείο έκανε δική του εξωτερική πολιτική, δική του μεταναστευτική πολιτική ,διόριζε όποιους ήθελε και καθόριζε το ίδιο το περιεχόμενο της διδακτέας ύλης .Πραγματικά αλίμονο.
Υ.Γ. 1 Τα στοιχεία που έχω στην κατοχή μου για να αποδείξω αυτά που καταγγέλλω είναι γνήσια με σφραγίδες και υπογραφές και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.
Υ.Γ.2 Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να απαντήσω και στα επιχειρήματα που έχει θέσει κατά καιρούς ο Σύλλογος Διδασκόντων.
Επιχείρημα 1. Τα μαθήματα γίνονται γιατί υπάρχει μεγάλος αριθμός αλλοδαπών μαθητών.
Απάντηση. Όταν ξεκίνησαν τα μαθήματα το ποσοστό των Ελλήνων μαθητών ήταν 45% και των αλλοδαπών 55% Σήμερα το ποσοστό είναι αντίστοιχα 25% και 75%. Άρα κάποιοι μπορούν να ισχυριστούν ότι τα μαθήματα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να φύγουν Έλληνες μαθητές και αντίστοιχα να γράφονται αλλοδαποί μαθητές που πολλές φορές μερικοί από αυτούς δεν είχαν δικαίωμα εγγραφής, υπέρβαση ορίων. Σε όλα τα σχολεία του κέντρου της Αθήνας υπάρχει μεγάλος αριθμός αλλοδαπών μαθητών σε ορισμένα ίσως μεγαλύτερος από τους μαθητές του 132ου . Εκεί γιατί δεν γίνονται οι αντίστοιχες δράσεις .Οι δάσκαλοι εκεί είναι αδιάφοροι για την πορεία των μαθητών τους? Γιατί πρέπει να απαξιώνουμε τη δουλειά τόσων δασκάλων που δίνουν τη καθημερινή μάχη του μαυροπίνακα και να αυτοχριζόμαστε μόνο εμείς ως υπέρμετρα ευαίσθητοι ,αντιρατσιστές και οι μόνοι που ενδιαφερόμαστε για τους αλλοδαπούς και για την ένταξή τους. Αυτό είναι προσβολή προς το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου.
Επιχείρημα 2. Τα προγράμματα αυτά είχαν εγκριθεί στα πλαίσια της Ολυμπιακής Παιδείας.
Απάντηση. ΠΟΤΕ τα συγκεκριμένα προγράμματα δεν είχαν εγκριθεί με τη συγκεκριμένη δομή που έγιναν στο σχολείο.
Αυτό προκύπτει από το δημοσίευμα της 23 Ιουνίου του Ιού της Ελευθεροτυπίας που αναφέρει. « Τα προγράμματα που εγκρίθηκε από το Υπουργείο δεν ήταν ακριβώς αυτό που εφαρμόστηκε στο συγκεκριμένο σχολείο» Η έγκριση που είχε δώσει το Υπουργείο ήταν για τη χρονική περίοδο 30/11/2003-31/3/2004 και είχε χρηματοδοτηθεί με το ποσό των 12.000 Ευρώ Συνολικός προυπολογισμός 21700. Δηλαδή για 4 μήνες. Και 1/1/2003 – 30/9/2003 δηλ. για 5 μήνες, οι άλλοι μήνες είναι καλοκαίρι, με το ποσό των 22500 Ευρώ συνολικός 45700 .
Τέλος σας δηλώνω κατηγορηματικά ότι κάθε προσπάθεια τρομοκράτησής μου ,που επιχειρείται, θα αποβεί άκαρπη.
Ο
Διευθυντής του σχολείου
Γιουτλάκης Εμμανουήλ
Απάντηση στον κ. Γιουτλάκη από εκπαιδευτικούς του 132ου Δημοτικού Σχολείου
Αυτή τη φορά ο νέος διευθυντής ξεπέρασε κάθε όριο. Προσπαθώντας εδώ και μήνες να βρει τρόπο να υπονομεύσει και να στιγματίσει το Σύλλογο Διδασκόντων και την παιδαγωγική του δράση έφτασε να ψάχνει τις αποθήκες του σχολείου, αναζητώντας «ενοχοποιητικά» στοιχεία και να επιτίθεται με αυτό τον τρόπο στους δασκάλους του σχολείου στο οποίο υπηρετεί.
Παρά το προφανές ανυπόστατο των ισχυρισμών είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστούν κάποια ζητήματα που αφορούν στην «επιχειρηματολογία» του κ. Γιουτλάκη:
1) Πράγματι γίνονταν μαθήματα μητρικής γλώσσας (Αλβανικών μέχρι τον Ιούνιο του 2007 και για ένα διάστημα Αραβικών) στο 132ο Δημοτικό Σχολείο, όχι αυθαίρετα αλλά με έγκριση και εν γνώσει του Υπουργείου Παιδείας. Μάλιστα σε επίσημη επίσκεψη του Αλβανού Υπουργού Παιδείας στο σχολείο παραβρέθηκε και κλιμάκιο του ΥΠΕΠΘ, το οποίο δέχτηκε ευχαριστίες και συγχαρητήρια για τις προσπάθειες ένταξης των μεταναστών μαθητών στο ελληνικό σχολείο.
2) Τα μαθήματα αλβανικής γλώσσας διδάσκονταν από την κ. Ντενάντα Καρκάλου, πτυχιούχο δασκάλα, της οποίας το πτυχίο δεν ξέρουμε αν «μπορεί να αναγνωριστεί» από το Υπουργείο, αλλά γνωρίζουμε ότι με αυτό το πτυχίο διορίστηκε από το ΠΥΣΠΕ Α΄ Αθήνας ως ωρομίσθια δασκάλα του φροντιστηριακού τμήματος που εγκρίθηκε το 2006-2007 για τα μαθήματα μητρικής γλώσσας στο σχολείο.
3) Αλβανικά σχολικά εγχειρίδια, τα οποία προσέφερε η αντιπροσωπεία του αλβανικού Υπουργείου Παιδείας κατά την επίσημη επίσκεψή της στο σχολείο, όπως παραπάνω αναφέραμε, όντως υπήρχαν στην αποθήκη του σχολείου. Τα βιβλία αυτά, με συνειδητή και ρητή απόφασή μας, ποτέ δε χρησιμοποιήθηκαν, εκτός του βιβλίου της γλώσσας, που αποτελούσε και το αντικείμενο διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας για τους μαθητές που συμμετείχαν.
Φαίνεται ότι ο κ. Γιουτλάκης ψάχνει ακόμη και στις αποθήκες, προσπαθώντας να ανακαλύψει κάτι που να δυσφημίζει τις δραστηριότητες του σχολείου και δεν έχει κανένα πρόβλημα να κατασκευάζει μυθεύματα, προκειμένου να δικαιολογήσει τη βίαιη και αντιπαιδαγωγική διακοπή όλων των δράσεων που εφαρμόζονταν σε αυτό.
4) Πράγματι ενημερώναμε τους γονείς για την πρόοδο των παιδιών και στη μητρική τους γλώσσα και δίναμε στο τέλος κάθε σχολικού έτους “συμβολικά” αναμνηστικά, χωρίς φυσικά κανέναν επίσημο χαρακτήρα. Υπάρχει κάτι το μεμπτό σε αυτό;
5) Το σχολείο μας δεν επεδίωκε να κάνει «δική του εξωτερική και μεταναστευτική πολιτική». Προσπαθούσαμε να βρούμε λύσεις στα πιεστικά προβλήματα που όλοι μας αντιμετωπίζουμε, εφαρμόζοντας δραστηριότητες βασισμένες σε παιδαγωγικές αρχές, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μαθητών μας - κάτι αδιανόητο, όπως φαίνεται, για τον κ. Γιουτλάκη.
6) «Υ.Γ. 1»: Δεν καταλαβαίνουμε για ποια «στοιχεία, σφραγίδες και υπογραφές» μιλάει ο κ. Γιουτλάκης. Το μόνο στοιχείο του απ’ ότι καταλάβαμε είναι το επίμαχο βιβλίο που λέει ότι «βρήκε» στη αποθήκη του σχολείου. Αντιλαμβανόμαστε πάντως ότι είναι γνώστης της αλβανικής γλώσσας, μια που κατάλαβε το περιεχόμενό του, καθώς και ότι γνωρίζει πολύ καλά τα ζητήματα της Ελληνο-Αλβανικής πολιτικής.
7) Προσπαθώντας ο κ. Γιουτλάκης να απαντήσει στα επιχειρήματα για την αναγκαιότητα των μαθημάτων μητρικής γλώσσας καταφεύγει σε αστειότητες. Μας κατηγορεί ότι αυξήθηκε ο πληθυσμός αλλόγλωσσων μαθητών του σχολείου τα τελευταία έξι χρόνια, γιατί γίνονται μαθήματα μητρικής γλώσσας. Πέρα από τον λανθάνοντα ρατσισμό της «κατηγορίας» αυτής που μας προσάπτει, να του υπενθυμίσουμε ότι σε όλα τα σχολεία της Γκράβας (και γενικότερα του κέντρου της Αθήνας) τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ανάλογα ο αριθμός των αλλοδαπών μαθητών, ως αποτέλεσμα των γενικότερων δημογραφικών και λοιπών εξελίξεων. Για παράδειγμα στο συστεγαζόμενο σχολείο, το 112ο, το οποίο λειτουργεί σε βάρδια με το 132ο και στο οποίο δεν γίνονταν μαθήματα μητρικής γλώσσας, το ποσοστό των αλλόγλωσσων μαθητών έχει φθάσει σε εξίσου υψηλά επίπεδα με το 132ο .
Μας κατηγορεί επίσης ότι «απαξιώνουμε τη δουλειά τόσων δασκάλων που δίνουν τη καθημερινή μάχη του μαυροπίνακα και αυτοχριζόμαστε μόνο εμείς ως υπέρμετρα ευαίσθητοι, αντιρατσιστές και οι μόνοι που ενδιαφερόμαστε για τους αλλοδαπούς και για την ένταξή τους. Αυτό είναι προσβολή προς το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου».
Ποιος αλήθεια εκπαιδευτικός προσβάλλεται και αισθάνεται ότι απαξιώνεται η δουλειά του, όταν μαθαίνει ότι κάπου γίνεται κάτι διαφορετικό και καινούργιο; Προφανώς ο κ. Γιουτλάκης, κρίνοντας εξ’ ιδίων τα αλλότρια, θεωρεί ότι δικαιούται να μιλάει εκ μέρους όλων των εκπαιδευτικών, όταν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς του σχολείου του, τα μαζικά μας όργανα (ΔΟΕ, Σύλλογος η ΑΘΗΝΑ) και πλήθος άλλων προσώπων και φορέων της εκπαίδευσης, έχουν καταδικάσει το διαλυτικό του έργο- το μόνο που έχει προσφέρει στο σχολείο μας.
8) Ο κ. Γιουτλάκης ισχυρίζεται ότι «ΠΟΤΕ τα συγκεκριμένα προγράμματα δεν είχαν εγκριθεί με τη συγκεκριμένη δομή που έγιναν στο σχολείο» και μάλιστα τον ισχυρισμό του αυτόν στηρίζει σε δημοσίευμα εφημερίδας!!!
Απάντηση: Το σχολείο μας (σε σύμπραξη με το 112ο και 65ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας) έκανε το 2002 μία σειρά προτάσεων για το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας με βάση τον άξονα του κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτές οι προτάσεις εξειδικεύτηκαν (π.χ. μαθήματα ελληνικών στους μετανάστες γονείς, μαθήματα μητρικής γλώσσας στους μαθητές, επιμορφωτικές συναντήσεις εργαστηριακής μορφής για εκπαιδευτικούς και γονείς, Σχολή Γονέων κλπ.), υλοποιήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν σε συνεννόηση με τους τότε υπεύθυνους του προγράμματος Ολυμπιακής Παιδείας. Αυτές οι δραστηριότητες εξάλλου περιγράφονταν αναλυτικά στον απολογισμό του σχολείου, ο οποίος φυσικά εγκρίθηκε για να ολοκληρωθεί η χρηματοδότηση. Η υπηρεσία τις γνώριζε πολύ καλά και ο τότε Προϊστάμενος του 4ου Γραφείου ήταν ένθερμος υποστηρικτής τους.
Μετά τη λήξη του προγράμματος και τη διακοπή της χρηματοδότησης θεωρήθηκε απαραίτητο από το Σύλλογο Διδασκόντων, επειδή αυτές οι δραστηριότητες είχαν θετικότατα αποτελέσματα και εξ άλλου η συνέχισή τους ήταν ένας από τους όρους υλοποίησης του προγράμματος, να συνεχιστούν ακόμη και με εθελοντική εργασία.
Να σημειωθεί επίσης ότι κάθε χρόνο στον απολογισμό του σχολείου προς τον αρμόδιο Σχολικό Σύμβουλο και τον Προϊστάμενο του 4ου Γραφείου οι συγκεκριμένες δράσεις του σχολείου περιγράφονταν αναλυτικά και αποτιμούνταν ως προς τα αποτελέσματά τους από το Σύλλογο Διδασκόντων.
Προβλήματα, τα οποία αφορούσαν μόνο τα μαθήματα μητρικής γλώσσας, προέκυψαν μετά το 2004, με το επιχείρημα ότι το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας έχει σταματήσει και ότι τέτοιες δραστηριότητες δεν προβλέπονται πουθενά.
Το σχολείο διαφοροποιήθηκε στις προσπάθειες να σταματήσουν τα συγκεκριμένα μαθήματα με το αντεπιχείρημα ότι αυτονόητη απόδειξη της επιτυχίας ενός προγράμματος είναι η αποτελεσματικότητά του και η συνέχισή του και μετά τη λήξη της χρηματοδότησής του. Εξ άλλου η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας εμπεριέχεται στους σκοπούς των ΔΕΠΣ και παράλληλα ο νόμος για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση προβλέπει τη διδασκαλία της στις Τ.Υ. και στο Φ.Τ.
Βάση λοιπόν της υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 1789τ.β./28-9-1999) προτείναμε τη λειτουργία Φ.Τ. με αντικείμενο διδασκαλίας τη μητρική γλώσσα και με δασκάλα μητέρα του σχολείου, αλβανικής υπηκοότητας και ελληνικής εθνικότητας. Το ΠΥΣΠΕ Α΄ Αθήνας ενέκρινε τη λειτουργία του Φ.Τ. κι έστειλε, αρχές του 2007, διοριστήριο στη δασκάλα των αλβανικών (και αυτή είναι η δεύτερη επίσημη έγκριση των μαθημάτων). Λίγους μήνες αργότερα τηλεφωνικά ενημερωθήκαμε ότι έγινε κάποιο λάθος και η δασκάλα δεν μπορεί να πληρωθεί, αν και κανένα έγγραφο, που να ανακαλεί το διορισμό και να εξηγεί τους λόγους, δεν ήρθε ποτέ στο σχολείο. Έτσι αντιλαμβάνονται κάποιοι τη νομιμότητα;
9) Τέλος θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας χρηματοδοτήθηκε με 22500 ευρώ για όλες τις δραστηριότητες (και όχι μόνο τις επίμαχες), ποσόν το οποίο κατανεμήθηκε μεταξύ των τριών δημοτικών σχολείων που συμμετείχαν στην σύμπραξη, του 132ου, 112ου και 65ου (40%, 30% και 30% αντίστοιχα). Εγκρίθηκε μάλιστα και μια δεύτερη περίοδος υλοποίησης και χρηματοδότησης του συγκεκριμένου προγράμματος, αλλά τελικά η χρηματοδότηση δεν απορροφήθηκε και τα χρήματα επιστράφηκαν.
Ο κ. Γιουτλάκης, αν και επαρκώς ενημερωμένος από τα επίσημα αναλυτικά αρχεία του σχολείου, τα οποία φρόντισε να του παραδώσει η διευθύντρια, μπερδεύει σκόπιμα τον προϋπολογισμό με τον απολογισμό και την πραγματική χρηματοδότηση, προσθέτει τη δεύτερη χρηματοδότηση που ποτέ δεν λάβαμε και αποσιωπά ότι τα χρήματα διανεμήθηκαν μεταξύ τριών σχολείων. Το συνολικό ποσόν, το οποίο έλαβε το 132ο από το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας, ήταν 8680 ευρώ και όχι 45700, όπως αναφέρει.
Και φυσικά δεν μας προκαλεί έκπληξη ότι οι ισχυρισμοί του κ. Γιουτλάκη ταυτίζονται με τα ανυπόγραφα δημοσιεύματα των εφημερίδων ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής (20-4-2008) και ο ΣΤΟΧΟΣ (24-4-2008) με πηχυαίους τίτλους αντίστοιχα: «ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ «Π» «Κρυφό σχολειό» για παιδιά Αλβανών στην Γκράβα! Από Ελληνίδα δασκάλα η οποία διδάσκει το αλβανικό βιβλίο Ιστορίας που αναφέρει τους Έλληνες ως… σφαγείς των Τσάμηδων» και «ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ! ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΚΡΑΒΑΣ».
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του…
Πηγή: http://www.132grava.net/
Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ "η Αθηνά"
132 Δ.Σ Αθηνών: Από τον εκπαιδευτικό σκοταδισμό, στη λάσπη και την κατασυκοφάντηση των μάχιμων δασκάλων.
Καμιά από τις εκτιμήσεις του συλλόγου μας και του εκπαιδευτικού κινήματος για τις αξίες, την ιδεολογική κατεύθυνση και τις πρακτικές της ασκούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής δεν έμεινε τούτη τη χρονιά ανεπιβεβαίωτη. Χαρακτηριστικό δείγμα του νέου εκπαιδευτικού πολιτισμού είναι όσα συμβαίνουν στη Γκράβα.
Τα ακραία φαινόμενα ιδεολογικού ρεβανσισμού, που συνεχίζουν να εξελίσσονται φέτος, με στόχο να σταματήσουν τις επί χρόνια καινοτόμες διαπολιτισμικές δράσεις των εκπαιδευτικών του 132ου Δ.Σ Αθηνών για την ομαλή ένταξη όλων των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον, ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων και αγανάκτησης σε δεκάδες φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας (ΔΟΕ – ΟΛΜΕ – Σύλλογοι –Πανεπιστήμια), απασχόλησαν επανειλημμένα τον περιοδικό και ημερήσιο τύπο καθώς και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, προκάλεσαν επερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων καθώς και τοποθετήσεις των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων.
Και ενώ ακόμα στο σύλλογό μας φτάνουν ψηφίσματα και καταγγελίες για την βίαιη ακύρωση και ανατροπή της χρόνιας λειτουργίας των προγραμμάτων του σχολείου και την κατάργηση της υπόστασης του συλλόγου διδασκόντων, παλιές δοκιμασμένες μέθοδοι βγαλμένες από τα βάθη του εμφυλιοπολεμικού παρελθόντος ανασύρθηκαν για να σπιλώσουν και να συκοφαντήσουν το έργο των συναδέλφων μας: Με ανώνυμο δημοσίευμα της εφημερίδας «Παρόν», που αναπαρήγαγε η φασιστική εφημερίδα «Στόχος», με επερωτήσεις βουλευτών του ΛΑΟΣ και με επιστολή συνοδευόμενη από φωτοτυπίες μεταφρασμένων σελίδων αλβανικών σχολικών βιβλίων της Ιστορίας με εθνικιστικό περιεχόμενο, που περιφέρει ο διευθυντής του σχολείου προς πάσα κατεύθυνση, επιχειρείται η σπίλωση και ο στιγματισμός των εκπαιδευτικών του σχολείου και ο υποβιβασμός της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης σε πρακτόρευση συμφερόντων ξένων χωρών!
Τέτοιες μέθοδοι είναι φαιδρές, πλην όμως βαθιά επικίνδυνες, γι αυτό και κανένας δημοκράτης δάσκαλος δε μένει ασυγκίνητος. Γιατί αντιλαμβάνεται πόσο άθλιος είναι ο ρόλος όσων επιχειρούν να βρουν ενοχοποιητικά στοιχεία «χωμένα στις αποθήκες» και στα αρχεία του σχολείου, ενός σχολείου που τόσο φανερά παρουσίαζε και παρουσιάζει την πρωτοπόρα παιδαγωγική του δράση, ενάντια στις διακρίσεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Τα επιχειρήματα που προβάλλονται για να σπιλώσουν τη δουλειά των συναδέλφων είναι συκοφαντικά μυθεύματα, καθώς:
- Τα προγράμματα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας υλοποιούνταν με την έγκριση του ΥΠΕΠΘ (πρόγραμμα ολυμπιακής παιδείας), από δασκάλα που δίδασκε Αλβανική Γλώσσα (και όχι Ιστορία) και η οποία προσελήφθη αργότερα με απόφαση του Α΄ΠΥΣΠΕ Αθηνών.
- Πολυμελές κλιμάκιο του ΥΠΕΠΘ μαζί με παράγοντες της Αλβανικής Πρεσβείας και τον Υπουργό Παιδείας της Αλβανίας επισκέφτηκαν το σχολείο το 2005 για την προώθηση μορφωτικών ανταλλαγών στα πλαίσια της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης παραδόθηκαν στο σχολείο σειρές σχολικών εγχειριδίων της Αλβανίας, που εναποτέθηκαν σε αποθήκη του σχολείου, γιατί κρίθηκε πως δεν είχαν κάποια χρηστική αξία.
Η σκοτεινή επιχείρηση αντιπερισπασμού που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει πολιτικά κίνητρα. Πίσω από τα ψεύδη και τις κατασκευασμένες κατηγορίες για «εσχάτη προδοσία», επιχειρείται να δικαιολογηθεί η βίαιη και αντιπαιδαγωγική ανατροπή όλων των δράσεων του σχολείου και να χτυπηθεί συνολικά ο αγώνας της ζωντανής εκπαίδευσης για ένα ανοιχτό δημοκρατικό σχολείο για όλους.
Είναι πλέον φανερό πως ο αυταρχισμός και τέτοιες μεθοδεύσεις κατέχουν περίοπτη θέση στην πολιτική του ΥΠΕΠΘ, στην προσπάθεια φρονηματισμού και χειραγώγησης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Όμως, οι συνάδελφοί μας στο 132 δεν είναι μόνοι! Ο σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε. «η Αθηνά» όχι μόνο καταγγέλλει αυτήν την άθλια επιχείρηση, αλλά δηλώνει πως την αντιλαμβάνεται ως επίθεση κατά της δημοκρατίας στην εκπαίδευση και ως τέτοια θα την αντιμετωπίσει με κάθε μέσον. Καλεί όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και τους φορείς της σε συντονισμένη αντίδραση και σε ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στον σκοταδισμό και τον αναχρονισμό.
Για το ΔΣ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Γιώργος Παζάλος Αργυρόπουλος Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου